A primeira Constitución española cumpre 200 anos
A Constitución española de 1812, coñecida popularmente como "La Pepa", foi promulgada polas Cortes Xerais de España, reunidas extraordinariamente en Cádiz, o 19 de marzo de 1812. Outorgóuselle unha grande importancia histórica por tratarse da primeira constitución promulgada en España, ademais de ser unha das máis liberais do seu tempo. Respecto á orixe do seu sobrenome, a Pepa, non está moi claro aínda, pero parece que foi un recurso indirecto tras a súa derrogación para referirse a ela, debido a que se promulgou o día de San José.
Oficialmente estivo en vigor só dous anos, dende a súa promulgación ata a súa derrogación en Valencia, o 4 de maio de 1814. Posteriormente volveuse aplicar durante o Trienio Liberal (1820-1823), así como durante un breve período en 1836-1837, baixo o goberno progresista que preparaba a Constitución de 1837.
A constitución establecía a soberanía na Nación (xa non no rei), a monarquía constitucional, a separación de poderes, a limitación dos do rei, o sufraxio universal masculino indirecto, a liberdade de imprenta, a liberdade de industria, o dereito de propiedade ou a fundamental abolición dos señoríos, entre outras cuestións, polo que non incorporou unha táboa de dereitos e liberdades, pero si recolleu algúns dereitos dispersos no seu articulado".
Pola contra, o texto consagraba a España como Estado confesional católico, prohibindo expresamente no seu art.º 12 calquera outra religión, e o rei o seguía sendo "pola graza de Deus e a Constitución". Do mesmo modo, este texto constitucional non considerou o recoñecemento de ningún dereito para as mulleres, nin sequera o de ciudadanía8 (a palabra "muller" mesma aparece escrita unha soa vez, nunha cita accesoria dentro do art.º 22), aínda que con iso estaban en plena sintonía coa maioría da sociedade española e a Europa do momento.
¡VIVA LA PEPA!
É o berro co que proclamaban os liberais españois a súa adhesión á Constitución de Cádiz.
A gran popularidade que tivo, a súa rotundidade e a súa facilidade de difusión mesmo en circunstancias de represión política como as que chegaron entre 1814 e 1820 (restauración absolutista de Fernando VII) e entre 1823 e 1833 (Década Ominosa) o converteron posiblemente no primeiro lema político da idade contemporánea.
Ningún comentario:
Publicar un comentario